Taket på løa var i ein heller tvilsom forfatning men heldigvis framleis nokonlunde tett. Det skumle var at åkane på sperrene var byrja å rotna så hellene var på sig og kunne eigentleg detta ned kortid som helst. Det er her snakk om heller på 1,5 X 2m som veg mange hundre kg så risikoen ved at dei datt ned var langt over det akseptable. Me brukte Byggmeister David Gjøstein som entreprenør, han og firmaet er ekspertar på restaurering av gamle bygg, dessutan hadde me veldig positive røynsler med David då han som pur ung snikkar bygde huset vårt, så valet var lett. Mobilkran frå O.L. Kythe vart innleigd og taket for av i ein fart. Hellene vart fint stabla opp og merkte for dei skulle opp att seinare.
Deretter vart alle gamle åkar fjerna og ein del øydelagde sperrer vart bytta ut. Ein del åkar var så rotne at snikkarane sa hellene måtte ha legje på gammal vane, det var i alle fall ikkje hald i åkane.
Etter at sperrene vart reparert og oppretta vart det lagt sutak av pløgde bord oppå dei, ein takduk oppå der før rekter og lekter vart lagde på. No var taket tett. Det vart deretter gjort ein god del med bygget som eg kjem inn på seinare, før hellene vart heiste på att. No vart det berre brukt storheller på hovudtaket, på svolene var det for lite heller til at det rakk så der vart det istadenfor lagt 12 X 18 dråpeskifer.
So langt so godt!